- zəngulə
- is. <fars.> Azərbaycan klassik musiqisində: 12 əsas muğamdan biri. Əsas muğam bunlar idi: üşşaq, nəva, . . zəngulə və hicaz. Ü. H.. // Hər bir xanəndəyə xas olan iki qonşu tonun tez təkrarından əmələ gələn titrək səs. Zəngulə ilə oxumaq. – Könüllər dillənir zənguləsində; Hər təzə havaya təzə söz seçir. H. Hüseynzadə. Zəngulə vurmaq – oxuyarkən bu cür səslər çıxarmaq (xanəndənin oxumaq xüsusiyyəti). <Suraxanski:> Hansı məşhur xanəndə, Qaryağdıoğlundan başlamış, mənim kimi zəngulə vura bilər? Ə. H.. Hətta <Fərəc> zəngulə vuranda uşaqlar bir-birinə baxıb dişlərini ağardırlardı. Qant.. O, sazın zil pərdəsini dilləndirir və o zamanın ən məşhur xanəndəsi olan Keçəçioğlunun zəngulələrini düzgün vurmağa çalışırdı. A. Ş..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.